ΣΚΑΛΑ ΛΑΚΩΝΙΑΣ: ΚΡΥ­ΒΟΥΝ ΤΗΝ Ε­ΛΟ­ΝΟ­ΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ «ΣΤΙΓ­ΜΑ­ΤΙ­ΣΤΕΙ» Ο ΤΟΠΟΣ ΤΟΥΣ

Ποιοι θα πρέ­πει να ντρέ­πο­νται;

Του
Νί­κου Σερ­βε­τά
Στά­θη­κε α­δύ­να­τον να βρού­με κά­ποιον α­σθε­νή να του μι­λή­σου­με, σαν να εί­χαν ε­ξα­φα­νι­στεί. Και ό­λοι οι κά­τοι­κοι με τους ο­ποίους ήρ­θα­με σε ε­πα­φή α­πα­ντού­σαν με μι­σό­λο­γα: «Ναι, το έ­χω α­κού­σει, αλ­λά προ­σω­πι­κά δεν γνω­ρί­ζω κα­νέ­ναν.»

Πέ­ρυ­σι, οι κα­τα­γε­γραμ­μέ­νοι α­σθε­νείς α­πό ε­λο­νο­σία στον δή­μο Ευ­ρώ­τα στη Λα­κω­νία ή­ταν 57, φέ­τος έ­φθα­σαν ή­δη τους 20 και ο α­ριθ­μός α­να­μέ­νε­ται να αυ­ξη­θεί κα­τά πο­λύ, κα­θώς ο Σε­πτέμ­βριος εί­ναι ο μή­νας που πα­ρου­σιά­ζο­νται συ­νή­θως τα πε­ρισ­σό­τε­ρα κρού­σμα­τα. Η ε­λο­νο­σία πρω­το­πα­ρου­σιά­στη­κε στην πε­ριο­χή το 2009, ό­ταν κα­τα­γρά­φη­καν 6 πε­ρι­στα­τι­κά, ε­νώ την ε­πό­με­νη χρο­νιά δια­πι­στώ­θη­κε μό­νο μία πε­ρί­πτω­ση, σύμ­φω­να με τα στοι­χεία του ΚΕΕΛ­ΠΝΟ.

Φο­βού­με­νοι τον στιγ­μα­τι­σμό

«Έως το 2010 εί­χαν υ­πο­τι­μή­σει τους ψε­κα­σμούς και α­πό ‘κει και πέ­ρα δεν εί­χαν λε­φτά για να τους κά­νουν. Για να έ­χει α­πο­τέ­λε­σμα ο ψε­κα­σμός θα πρέ­πει να γί­νει τρεις συ­νε­χό­με­νες χρο­νιές. Πέ­ρυ­σι και φέ­τος, έ­στω και με ελ­λεί­ψεις έ­γι­ναν, δεν ξέ­ρου­με αν θα υ­πάρ­χουν χρή­μα­τα για να γί­νουν και του χρό­νου», εί­πε στην «Επο­χή» κά­τοι­κος της πε­ριο­χής που, ό­πως ό­λοι αυ­τοί με τους ο­ποίους μι­λή­σα­με, δεν ή­θε­λαν να γρα­φεί το ό­νο­μα του.

«Ντρε­πό­μα­στε, νο­μί­ζα­με ό­τι αυ­τή η αρ­ρώ­στια πέ­ρα­σε και πά­ει. Θυ­μά­μαι, ό­ταν ή­μουν μι­κρή και κά­να­με βόλ­τα τα α­πο­γεύ­μα­τα, α­ντί για βε­ντά­λια κά­να­με αέ­ρα με φύλ­λα ευ­κα­λύ­πτου, που διώ­χνει τα κου­νού­πια», συ­μπλή­ρω­σε συ­ντα­ξιού­χος μό­νι­μη κά­τοι­κος της Σκά­λας Λα­κω­νίας.  Συ­νέ­χι­σε λέ­γο­ντας: «Υπάρ­χουν άν­θρω­ποι που πη­γαί­νουν και κα­τε­βά­ζουν τις α­φί­σες που έ­χει βά­λει το ΚΕΕΛ­ΠΝΟ για ε­νη­μέ­ρω­ση, για να μη στιγ­μα­τι­στεί το χω­ριό και χά­σου­με τον του­ρι­σμό(!)»
Σύμ­φω­να με ό­λες τις εν­δεί­ξεις, κα­θώς η α­σθέ­νεια δεν με­τα­δί­δε­ται α­πό άν­θρω­πο σε άν­θρω­πο, η ε­λο­νο­σία ε­πα­νεμ­φα­νί­στη­κε στην Ελλά­δα ε­πει­δή τα τε­λευ­ταία χρό­νια εί­τε λό­γω έλ­λει­ψης κον­δυ­λίων εί­τε για άλ­λους λό­γους δεν έ­γι­ναν ψε­κα­σμοί για να σκο­τω­θούν τα κου­νού­πια που με­τα­δί­δουν το πα­ρά­σι­το. Ένας ση­μα­ντι­κός πα­ρά­γο­ντας για τη διά­δο­ση της α­σθέ­νειας εί­ναι η κα­θυ­στέ­ρη­ση στη διά­γνω­ση, κα­θώς αρ­κε­τοί για­τροί, που δεν εί­χαν α­ντι­με­τω­πί­σει ξα­νά πα­ρό­μοια πε­ρι­στα­τι­κά, θεω­ρού­σαν αρ­χι­κά ό­τι πρό­κει­ται για λοι­μώ­ξεις. Τα συ­μπτώ­μα­τα εί­ναι πα­ρό­μοια.

Για ό­λα φταί­νε οι πρό­σφυ­γες;

Οι πιο έ­ξυ­πνοι, βέ­βαια, θεω­ρούν ό­τι υ­πεύ­θυ­νοι για την ε­πα­νεμ­φά­νι­ση της ε­λο­νο­σίας στην πε­ριο­χή εί­ναι οι πρό­σφυ­γες. Πα­κι­στα­νοί και Μπα­γκλα­ντε­σια­νοί στην πλειο­νό­τη­τά τους, εί­ναι κα­λο­δε­χού­με­νοι α­πό τις 6 το πρωί έως τις 6 το α­πό­γευ­μα, ό­ταν μα­ζεύουν πορ­το­κά­λια για 10 λε­πτά το κα­φά­σι.

Ρω­τή­σα­με πό­σα κα­φά­σια πορ­το­κά­λια μπο­ρεί να μα­ζέ­ψει σε 12 ώ­ρες έ­νας άν­θρω­πος: 80 με 100, ή­ταν η α­πά­ντη­ση. Λό­γω πε­ριο­χής, η σκέ­ψη και η σύ­γκρι­ση με τους σκλά­βους, τους «εί­λω­τες» που ζού­σαν κά­πο­τε ε­δώ, έρ­χε­ται αυ­τό­μα­τα. Του­λά­χι­στον ε­κεί­νοι εί­χαν τα προς το ζειν «ε­ντε­λώς δω­ρεάν» Από τους πρό­σφυ­γες ζη­τά­νε, μό­λις τε­λειώ­σουν τη δου­λειά τους, να δια­κτι­νί­ζο­νται στο υ­περ­πέ­ραν, να μην εμ­φα­νί­ζο­νται που­θε­νά. Αυ­τοί ό­μως πρέ­πει να φά­νε, να πλυ­θούν, να ντυ­θούν, να κοι­μη­θούν με 8-10 ευ­ρώ την η­μέ­ρα. Κα­τη­γο­ρού­νται ό­τι «γυρ­νά­νε με κου­ρέ­λια, μέ­νουν πολ­λοί μα­ζί σε χα­μό­σπι­τα και λό­γω αυ­τών των συν­θη­κών με­τα­φέ­ρουν την ε­λο­νο­σία».

Λό­για αν­θρώ­πων που κρύ­βο­νται πί­σω α­πό το δά­κτυ­λό τους και ε­πει­δή δεν θέ­λουν να δουν την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα συμ­βάλ­λουν στην ε­ξά­πλω­ση της α­σθέ­νειας.
Στη Σκά­λα έ­χει ε­γκα­τα­στα­θεί μι­κρή ο­μά­δα του ΚΕΕΛ­ΠΝΟ που στό­χο έ­χει την ε­νη­μέ­ρω­ση κα­τοί­κων της πε­ριο­χής και για­τρών και την κα­τα­γρα­φή των πε­ρι­στα­τι­κών. Γυρ­νά­νε πόρ­τα –πόρ­τα, μι­λά­νε με τους αν­θρώ­πους, ό­χι πά­ντα κά­τω α­πό τις κα­λύ­τε­ρες συν­θή­κες, και αν ε­ντο­πι­στεί κά­ποιο κρού­σμα ε­ξε­τά­ζουν σε α­κτί­να 100 μέ­τρων ό­λους ό­σοι μέ­νουν στην πε­ριο­χή, εί­τε σε σπί­τια εί­τε σε πα­ρά­γκες. Φέ­τος προ­σέ­λα­βαν και με­τα­φρα­στή προ­κει­μέ­νου να μπο­ρούν να ε­νη­με­ρώ­νο­νται και οι πρό­σφυ­γες. Επί­σης, οι «Για­τροί χω­ρίς Σύ­νο­ρα» έ­χουν α­να­λά­βει, με­τα­ξύ άλ­λων, την ε­νη­μέ­ρω­ση για­τρών των γύ­ρω νο­σο­κο­μείων, ώ­στε να ε­ντο­πί­ζουν στο μι­κρο­σκό­πιο το πα­ρά­σι­το.

Η Ελλά­δα του 2012, έ­χει την α­νά­γκη των «Για­τρών χω­ρίς Σύ­νο­ρα» για να ε­νη­με­ρώ­σει τους για­τρούς της.
«Στη Λα­κω­νία έ­χου­με σα­φείς εν­δεί­ξεις εγ­χώ­ριας με­τά­δο­σης ε­λο­νο­σίας. Δεν υ­πάρ­χει εμ­βό­λιο και αν κά­ποιος νο­σή­σει μία φο­ρά, στη συ­νέ­χεια νο­σεί πο­λύ πιο ε­λα­φρά. Η α­σθέ­νεια αυ­τή κα­θ’ ε­αυ­τή δεν εί­ναι θα­να­τη­φό­ρος, του­λά­χι­στον ε­δώ στην Ελλά­δα ό­που εμ­φα­νί­ζε­ται με ή­πια μορ­φή. Το με­γά­λο πρό­βλη­μα εί­ναι ό­τι ε­ξα­σθε­νεί τον ορ­γα­νι­σμό σε τέ­τοιο βαθ­μό που πα­ρου­σιά­ζουν σο­βα­ρές ε­πι­πλο­κές ό­σοι έ­χουν άλ­λα προ­βλή­μα­τα, ει­δι­κά καρ­διο­λο­γι­κά ή α­να­πνευ­στι­κά», μου ε­ξή­γη­σε φί­λος για­τρός. «Το πρό­βλη­μα εί­ναι ό­τι τα πε­ρι­στα­τι­κά εί­ναι πε­ρισ­σό­τε­ρα αλ­λά δεν κα­τα­γρά­φο­νται, ε­πει­δή οι άν­θρω­ποι δεν ξέ­ρουν τι πραγ­μα­τι­κά συμ­βαί­νει θεω­ρούν ό­τι η ε­λο­νο­σία, ό­πως και η φυ­μα­τίω­ση, εί­ναι αρ­ρώ­στια των φτω­χών και ντρέ­πο­νται»

Ντρέ­πο­νται οι γο­νείς των άρ­ρω­στων παι­διών, οι ί­διοι οι α­σθε­νείς –λες και ή­θε­λαν να αρ­ρω­στή­σουν – οι συγ­γε­νείς τους και δεν ντρέ­πο­νται κά­τι ά­θλιοι, φαι­δροί τύ­ποι που θεω­ρούν ό­τι τα μνη­μό­νια που κό­βουν τα χρή­μα­τα για ψε­κα­σμούς εί­ναι ευ­λο­γία. Ευ­λο­γιά εί­ναι, αλ­λά δεν έ­πε­σε ε­πά­νω τους!

epohi.gr